Update projecten winter 2017-2018
In de afgelopen maanden hebben de medewerkers van het Sintang Orangutan Center (SOC) weer veel werk verzet. We geven je er graag een update van.
Oscar en Iga naar het oefenbos in Tembak
In het oefenbos in Tembak zijn de orang-oetans opgesplitst in twee groepen. Elke groep is steeds een week in het bos, terwijl de andere groep in de verblijven blijft. Nu Jojo, Juvi en Cemong zijn vrijgelaten, is er binnen de groepen ruimte ontstaan voor nieuwe orang-oetans. De plaatsen zijn opgevuld door Oscar en Iga die de afgelopen tijd enorm veel geleerd in het opvangcentrum in Sintang.
Hoewel Oscar jonger is dan de andere baby’s, was hij klaar voor deze grote stap. Viko, Terra en Gagas blijven nog even in de babygroep. Het bij elkaar zetten van verschillende leeftijden is erg belangrijk omdat de jonge orang-oetans veel van de oudere dieren leren.
Om vast te stellen in welke groep Oscar en Iga het beste zouden passen, heeft het SOC hun relatie met de andere orang-oetans geanalyseerd. Daarbij keken ze niet alleen naar de orang-oetans met wie zij goed kunnen opschieten, maar ook naar de orang-oetans die hen stimuleren om te klimmen en hen vaardigheden aanleren. Het is namelijk niet gewenst dat Oscar en Iga de hele dag op de grond spelen. Ze zitten immers in het oefenbos om te leren hoe zij in het wild moeten overleven.
De orang-oetans zijn nu in twee groepen verdeeld waarin net zoveel sterke als minder sterke orang-oetans zitten. Op die manier wordt het oefenbos steeds evenveel belast en blijft de vegetatie in goede conditie.
De groepen zijn nu als volgt verdeeld:
| Groep I | Groep II |
| Putri Tanjung | Joy |
| Molly | Bembi |
| Mamat | Oscar (nieuw) |
| Iga (nieuw) |
Jerora
Om vanaf de hoofdweg het oefenbos te bereiken moet er een toegangsweg worden aangelegd. De plek waar de weg moet komen is inmiddels vrijgemaakt en er is een duiker geplaatst om water onder de weg door te leiden, zodat de weg niet wordt geblokkeerd of beschadigd raakt. Omdat de grond erg zacht is en moeilijk begaanbaar is voor auto’s en trucks, heeft een graafmachine de bovenste turflaag verwijderd. Daarna is de weg tijdelijk verhard met zand en afvalhout, zodat het bos toegankelijk is voor werkverkeer en zwaar materieel. Wanneer de infrastructuur in het oefenbos gereed is, zal de weg definitief worden verhard met cement. Het is niet mogelijk om de weg gelijk met cement te verharden, omdat dit wordt stuk gereden door de trucks.
Het plaatsen van een duiker in de toegangsweg naar het oefenbos in Jerora. | Foto: SOC
De zachte turflaag op de weg naar het oefenbos wordt afgegraven. | Foto: SOC
Met afvalhout wordt de weg tijdelijk verstevigd, zodat zwaar materieel bij het oefenbos kan komen. | Foto: SOC.
Broeder Piet, een voormalig Nederlandse missionaris in Sintang, is ingenieur. Hij heeft een bouwtekening voor het veldstation in het oefenbos in Jerora gemaakt. Aan de hand van deze tekening kon het SOC een definitieve lijst met benodigde materialen samenstellen en beginnen met bouwen.
Broeder Piet woont al meer dan 50 jaar in Sintang en heeft daar een klein boerenbedrijf. Hij houdt zich onder andere bezig met het legen van septische putten, de productie van compost en het helpen van lokale boeren met eenvoudige oplossingen voor praktische problemen. Hij helpt overigens iedereen die voor zijn hulp aan de deur komt: van het ontwerp van gebouwen tot de aanleg van een weg, hij staat altijd klaar om te helpen.
Broeder Piet. | Foto: SOC
Betung Kerihun
Op 17 november werden Jojo, Juvi en Cemong vrijgelaten in nationaal park Betung Kerihun. Vanaf hun vrijlating worden ze gevolgd en geobserveerd door het monitoring team. Dit team verzamelt zoveel mogelijk data over het gedrag van de orang-oetans, zoals waar ze slapen, hoe laat ze een nest bouwen en hoe lang ze daarmee bezig zijn, en waar, wanneer en wat voor eten ze vinden.
De orang-oetans worden dagelijks gevolgd door monitoringteams. | Foto: SOC
Het monitoring team volgt de orang-oetans de eerste weken dagelijks. Ze beginnen ’s morgens vroeg als de organ-oetans wakker worden en gaan door tot de orang-oetans ’s avonds weer gaan slapen. Dit doen ze een aantal maanden om er zeker van te zijn dat de orang-oetans in staat zijn zich als wilde orang-oetans te gedragen. Na deze eerste periode volgt het team de orang-oetans minder vaak, totdat ze er zeker van zijn dat ze zelfstandig kunnen overleven.
